Omvormers en controllers zijn twee belangrijke componenten in elektronische en elektrische besturingssystemen, en ze hebben verschillende verschillen in hun rollen, gecontroleerde objecten, bedieningsmethoden en principes.

Rolverschil:

De hoofdfunctie van een omvormer is het omzetten van directe stroom (DC) om te zetten in een wisselstroom (AC) voor gebruik in een huis- of industriële omgeving. Dit conversieproces maakt het gebruik van AC -stroombronnen mogelijk, zoals zonnepanelen of windturbines, met AC -belastingen, zoals huishoudelijke apparaten of industriële apparatuur. Aan de andere kant is de hoofdfunctie van een controller het reguleren of regelen van de werkingsstatus van verschillende apparaten om aan specifieke procesvereisten te voldoen of een specifiek doel te bereiken. Een controller kan worden gebruikt om verschillende fysische of chemische systemen te controleren en te regelen, zoals temperatuur, druk, stroomsnelheid en chemische reacties.

Gecontroleerd objectverschil:

Het gereguleerde object van een omvormer is voornamelijk elektrische stroom en spanning of andere fysieke hoeveelheden in een circuit. Een omvormer richt zich voornamelijk op de conversie en regulering van elektriciteit om stabiele voeding en spanningsniveaus te garanderen. Aan de andere kant kan het gecontroleerde object van een controller mechanische, elektrische of chemische systemen zijn. Een controller kan de monitoring en controle van verschillende fysische of chemische hoeveelheden omvatten, zoals temperatuur, druk, stroomsnelheid en chemische reacties.

Controlemethode verschil:

De besturingsmethode van een omvormer omvat voornamelijk het reguleren van het schakelen van elektronische componenten om de elektrische stroom en spanning of andere fysieke hoeveelheden te transformeren. Een omvormer is in het algemeen afhankelijk van de schakeltransformatie van elektronische componenten (zoals transistoren, thyristors, enz.) Om de output van wisselstroom te bereiken. Aan de andere kant kan de besturingsmethode van een controller mechanische, elektrische of chemische acties zijn. Een controller kan informatie van sensoren verzamelen om deze te regelen volgens een voorgeprogrammeerde volgorde. De controller kan feedbacklussen gebruiken om de werkelijke uitgang te vergelijken met de gewenste uitgang en het besturingssignaal dienovereenkomstig aan te passen.

Principle verschil:

Een omvormer zet directe stroom om in wisselstroom door elektronische componentenschakelaars. Dit conversieproces vereist een precieze controle over de schakelfrequentie en de werkcyclus van de elektronische componenten om een ​​stabiele uitgangsspanning en stroom te garanderen. Aan de andere kant regelt een controller voornamelijk het gecontroleerde object op basis van sensorinformatie volgens een voorgeprogrammeerde volgorde. De controller gebruikt feedbacklussen om de status van het gecontroleerde object te controleren en het besturingssignaal dienovereenkomstig aan te passen op basis van voorgeprogrammeerde algoritmen of vergelijkingen.